Όταν αναζητούμε κάτι που χάσαμε ή κάτι που δεν έχουμε ακόμα, οι Έλληνες συνηθίζουμε να τάζουμε μια πίτα στον Άγιο Φανούριο για να μας βοηθήσει να το βρούμε. Η γιορτή του είναι στις 27 Αυγούστου, όμως φανουρόπιτα μπορούμε να φτιάχνουμε όποτε νοιώθουμε την ανάγκη να ζητήσουμε βοήθεια, οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου.
Οι παραλλαγές της πίτας στηρίζονται στις αναλογίες των υλικών. Περισσότερα υγρά, περισσότερο μοιάζει με κέικ (φουσκωτή και μαλακή). Λιγότερα υγρά, περισσότερο μοιάζει με μπισκότο (πιο χαμηλή και πιο τριφτή). Η συνταγή που σας δίνω ανήκει στη δεύτερη ομάδα.
Το μυστικό, όμως, για να κάνετε φανουρόπιτα που δεν θα σας κάτσει βαριά στο στομάχι, βρίσκεται στην εκτέλεση και όχι στα υλικά. Κτυπήστε καλά στο μίξερ το λάδι, τη ζάχαρη και το χυμό πορτοκαλιού μα σταματήστε εκεί το χτύπημα. Το αλεύρι πρέπει να το προσθέσετε στο τέλος ανακατεύοντας ελάχιστα με μια ξύλινη κουτάλα όσο χρειάζεται να ενωθεί το μίγμα.
Αν συνεχίσετε το χτύπημα στο μίξερ, τα υγρά υλικά και το χτύπημα αναπτύσσουν στο αλεύρι τους δεσμούς της γλουτένης και μέσα στο μίγμα δημιουργούνται “λαστιχένιες” ενώσεις, εξαιρετικά δύσπεπτες. Το ανακάλυψα όταν, φτιάχνοντας φανουρόπιτα για μια φίλη, κτύπησα το μίγμα στο “σούπερ” μίξερ μου για να γίνει μια “σούπερ” πίτα. Πολύ ευγενικά μου είπε ότι της έπεσε βαρειά στο στομάχι και μετά έψαξα και βρήκα το λάθος.
Η πίτα που έφτιαξα ήταν τριφτή, τραγανή και πολύ ελαφριά στην πέψη. Αν την αφήσετε ξεσκέπαστη να στεγνώσει κάνει καταπληκτικά νηστίσιμα παξιμάδια.
- 2/3 κούπας ελαιόλαδο (160ml)
- 2/3 κούπας ζάχαρη (150gr)
- Ξύσμα 1 πορτοκαλιού
- 1 κούπα χυμό πορτοκαλιού (ενισχυμένο με λίγο κονιάκ ή ρούμι) (230ml)
- 1 κουτάλι γλυκού σόδα
- 1 κουταλιά σούπας κανέλλα
- 1 κούπα σταφίδες (ξανθές και/ή μαύρες) (150gr)
- 1 κούπα καρύδια χοντροκομμένα (ή αμύγδαλα ή cashews) (120gr)
- 2 κούπες αλεύρι μαλακό & 2 κουταλιές γλυκού μπέκιν πάουντερ (220gr)
Εκτέλεση:
TasteFull
Χτυπάμε καλά στο μίξερ το λάδι και τη ζάχαρη. Διαλύουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκαλιού και προσθέτουμε στο μίγμα, μαζί με το ξύσμα του πορτοκαλιού. Σταματάμε το χτύπημα στο μίξερ και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα.
Προσθέτουμε κανέλλα, σταφίδες, καρύδια και το αλεύρι -κοσκινισμένο με το μπέκιν, ανακατεύοντας ελάχιστα όσο να ενωθούν τα υλικά.
Αλείφουμε με λάδι ένα ταψάκι διαμέτρου 26 εκ, πασπαλίζουμε με αλεύρι, τινάζουμε καλά και ρίχνουμε μέσα το μίγμα.
Ψήνουμε στους 175 βαθμούς Κελσίου για 45 λεπτά περίπου. Ελέγχουμε αν ψήθηκε βυθίζοντας μια οδοντογλυφίδα. Αν βγεί καθαρή είναι έτοιμο.
Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να σταθεί για λίγα λεπτά και αναποδογυρίζουμε την πίτα σε σχάρα (στρωμένη με λαδόκολλα για να μην μείνουν τα αποτυπώματά της πάνω στο γλυκό). Όταν κρυώσει εντελώς την αναποδογυρίζουμε ξανά σε πιατέλα σερβιρίσματος. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
TasteFull
Η Φανουρόπιτα δεν είναι απλά ένα οποιοδήποτε γλύκισμα. Φτιάχνεται με προσευχές και ευγενική διάθεση από τους πιστούς και προσφέρεται με πολλή αγάπη και πίστη προς τον Άγιο Φανούριο. Επειδή, λοιπόν, είναι γλύκισμα και βγαίνει μέσα από μια διαδικασία προσευχής, το οποίο συνήθως οι πιστοί το πηγαίνουν και στην εκκλησία για να ευλογηθεί, φροντίζουν να το φτιάχνουν νηστήσιμο. Δεν βάζουν δηλαδή γάλα, ή άλλα αρτύσιμα υλικά, στη Φανουρόπιτα. Τα υλικά, λέγεται πως, πρέπει να είναι 7, ή 9, ή 11, πάντα όμως μονός αριθμός. Οι λόγοι είναι μάλλον αδιευκρίνιστοι. Tα κορίτσια περίμεναν πώς και πώς το μοίρασμα της Φανουρόπιτας στις 27 Αυγούστου για να βάλουν λίγα ψίχουλα κάτω από το μαξιλάρι τους, ελπίζοντας ότι ο Άγιος Φανούριος θα τις επισκευτεί στον ύπνο τους και θα τους φανερώσει ένα καλό ταίρι. Λέγεται ότι ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο θαυματουργούς αγίους της ορθοδοξίας, ενώ πολύ λίγα στοιχεία έχουμε για την ζωή του. Μόνο μερικές απεικονήσεις του μας βοηθούν να συμπεράνουμε ότι πρέπει να έζησε το 1200 με 1300 μ.Χ., ήταν μορφωμένος και πρέπει να μαρτύρησε και να έφυγε από την ζωή σε νεαρή ηλικία.
